"A flor da malva segue no transcurso do día a dirección do sol. A semente ten, segundo Plinio quen cita a Xenócrates, poder afrodisíaco. No Libellus. De secretis mulie-rum —tratado erroneamente atribuído a Alberto Magno escrito en latín entre os séculos XIII e XIV— recoméndase a malva como medio seguro para saber se unha muller moza é virxe ou non. Tamén se di de alguén que morre que vai «criar malvas» en alusión á abundancia destas plantas nos camposantos.Segundo nos contou Carmiña Prado, de Friol, a malva en infusión alivia asmas, toses, catarros, serve para cicatrizar feridas e para hixienizar as enxivas. É excelente para coidar a calidade da memoria e recoméndanse para curarlles o medo aos propensos a asustarse.No día de Noiteboa, nalgúns lugares de Galiza poñían en auga durante a cea flores de malva que foran recollidas na madrugada do día de San Xoán.A marabilla da maxia dos solsticios é contemplar como as flores xa mirradas e estragadas, aparecen no amencer do día 25 tersas, frescas e recendentes coma acabadas de cortar. " Micromitos (Antonio Reigosa).
