Chorima ou Alecrín

Chorima nosa chorima,

 tan amarela no monte,

 ti é-la flor dos galegos,

 dos de onte e dos de hoxe

Flor de toxo, flor de toxo,

 flor da galeguidade

 as raíces son a ialma

 a chorima a saudade. 

Arrecendes os toxales,

 non te quixeches na casa, 

ergueita brava e ceibe 

como os galegos de raza.

 Somente a nosa terra abona

 a túa semente, chorima 

ti sí es nosa, 

fúche-lo e sera-lo sempre"

Flor de Toxo
 As floriñas dos toxos
Nin rosiñas
 brancas, nin claveles roxos!
 Eu venero as floriñas dos toxos
. Dos toxales as tenues floriñas,
 que sorrín, a medo, entre espiñas.
 Entre espiñas que o ceo agasalla
con diamantes as noites que orballa. 
Oh, do ermo prezado tesouro:
as floriñas dos toxos son d’ouro!
 De ouro vello son, mai, as floriñas
 dos bravos toxales, das devocións miñas!

Antonio Noriega Varela.

  

Canción de Alecrín versión brasileira